Harfsen boekt een makkelijke overwinning op EGVVV

Na een korte vakantie, met flink wat regen, is het vandaag weer competitie onder een stralende zon. Harfsen staat er goed voor. Met twee wedstrijden te gaan tegen de onderste twee van de competitie kunnen ze vierde worden (als ze winnen) en daarmee de laatste periode titel en dus kwalificatie voor de nacompetitie. Maar ja… dan moet er wel gewonnen worden.

EGVV ziet het einde naderen voor hun standaard elftal, ze gaan degraderen, ware het niet dat ze volgend jaar alleen nog maar recreatief door gaan wegens gebrek aan spelers van niveau. Nu hebben 1 reservespeler op de bank. Hun afscheidstournee vrolijken ze op door met een doos vol Merci alle toeschouwers te trakteren. Een leuk gebaar, Merci voor al die jaren in de competitie, zullen we maar zeggen.

Als men vooraf dacht, dat kon wel eens moeilijk worden als de score te lang uitblijft, met 5 minuten is het al duidelijk, 1-0, door een (houdbaar) schot van Chiel. Dit wordt een walk-over want na 10 minuten is het al 2-0 door Luc waar 3 of 4 al mogelijk was. Een lange bal van EGVV lokt een foutje van Joost uit. De spits is eerder bij de bal en met een sierlijke boog kopt hij over Joost heen. Een heerlijke goal voor EGVV die daarmee gelijk het kruit verschoten heeft voor de eerst helft.

Harfsen verzuimd door te drukken, een afgesproken drinkpauze halverwege is nodig om weer de focus terug te krijgen. De kansjes moeten er natuurlijk wel in. Gelukkig is ook Bram op schot, een eerdere poging ging voorlangs maar nu schiet hij knap tegendraads binnen, 3-1. Ondertussen zijn twee doelpunten afgekeurd van wege buitenspel maar de 4-1 valt toch voor rust. Luc J is netjes voor de keeper gezet en hij rond koel af. Voor de toeschouwers is het weer genieten vandaag want zo te zien is de koek nog niet op.

Koud uit de kleedkamer is invaller Peter belangrijk in de combinatie met Jochem. En als Jochem er door is dan houdt hij zijn hoofd koel, 5-1. 5 minuten later is het alweer 6-1 door een afstandsschot van Luc Valkeman, die de eretitel “good-old” nog niet voor zijn naam wil zien staan, daarvoor is hij nog te fit. De 7-1 is een gelukje van Peter. Het is namelijk Dylan die vanaf de rand zestien, met zijn linker notabene, een rolletje produceert maar in de kluwen de voet van Peter vindt. De keeper is meteen kansloos.

Het is nu een beetje uitvoetballen, toeschouwers zijn tevreden, de muziek gaat aan op het terras, het zonnetje schijnt en het bier is koud. Alleen voor de scheidsrechter is het menens, hij heeft immers een rapporteur op de bank zitten. Dus, de muziek moet uit, Thijs krijgt een gele kaart voor een boos woord, daar is dus niets op aan te merken. Na de drinkpauze is het doorwisselen, de bank krijgt ook de kans om te delen in de weelde.

Het duurt niet lang of Harfsen krijgt een vrije trap op de rand zestien als Thijs geschept wordt. Natuurlijk is het Chiel die de hoek zoekt. De keeper zit er knap bij, de rebound is echter weer voor Thijs die knap binnen schiet, 8-1.

Wilbert laat zien dat hij de boodschap van het wisselen begrepen heeft. ‘Steelt’ als het ware de bal van twee verdedigers van EGVV, loopt zo de zestien in, lokt de keeper naar zich toe en legt dan breed, Peter kan nadien alleen maar Wilbert bedanken voor zijn doelpunt.